Bled en Bohinj!

Bocht na bocht draaien we. De ene nog scherper en steiler dan de andere. Linksom. Klein stukje rechtdoor. Rechtsom. Haarspeldbocht na haarspeldbocht stuurt Jan de auto over het voor ons uit slingerende asfalt. Na iedere bocht ontvouwt er zich een nieuw stukje van het prachtige panorama waar we doorheen rijden. Bij een uitkijkpunt stoppen we even en kan ook Jan van het uitzicht genieten. Hij heeft tijdens het rijden zijn ogen geconcentreerd op de weg gericht gehouden en nog niet veel kunnen zien van de omgeving.
Langzaam maar zeker kruipen we hoger en hoger de bergpas op en we voelen onze oren ploppen. Tientallen tegenliggers komen ons tegemoet gereden. Andere personenauto’s, kampeerbusjes, motorrijders en durf-als op volbepakte reisfietsen of vederlichte racefietsjes zoeven schuin in de bocht hangend naar beneden en we ruiken de geur van warm wordende remmen.
Op 1611 meter hoogte duikt de weg naar beneden. Het hoogste punt is gepasseerd en we twisten en draaien de berg weer af. Vijftig haarspeldbochten later zijn we de pas af. Wát een rit!

Woensdag rijden we van Bovec naar Bled. De snelste route is via Italië. De leukste route is echter via de Vrsic pas. Met vijftig scherpe haarspeldbochten doorkruist deze route het Triglav Nationaal Park en beklimmen we de hoogste bergpas van Slovenië.
Als we de pas gepasseerd zijn, zijn we nog niet uitgeklommen. We parkeren de auto onderaan de Pericnik waterval en klauteren ruim honderd meter omhoog om daar achter de waterval door te kunnen lopen! Het is even spannend want alles is een beetje nat en glibberig en er is geen leuning, maar het uitzicht is superspectaculair! Als we weer veilig beneden staan is onze rit vol avonturen nog niet voorbij. We rijden naar de Vintgarkloof, waar we over planken lopen die aan de metershoge rotswanden hangen, door een weelderig groene kloof. We zien vissen zwemmen in het heldere water en de kloof eindigt bij een diepe waterval, waar we zo in naar beneden kunnen kijken.

Bij Bled aangekomen is er ook een boel te doen om ons te vermaken. We installeren ons in ons appartement en op donderdag starten we de dag met een flinke wandeling. Wederom recht omhoog de berg op naar een uitkijkpunt. We moeten bij het laatste stukje onze handen gebruiken voor extra houvast, maar ook deze klauterpartij beloont ons weer ten zeerste. Het hele meer van Bled is te zien. De zo bekende kerk-op-een-eiland staat prachtig te pronken en het zonlicht op deze vroege ochtend hult alles in een gouden gloed.
Beneden aan de oever kunnen we zwemmen en na de klim van daarnet hebben we het warm genoeg voor een koude plons. We zien visjes zwemmen en geheel ontspannen rijden we terug naar ons appartement. Daar boeken we een nachtje bij, want Bled bevalt ons wel. In de middag bezoeken we het kasteel van Bled, vanwaar we ook weer ver uit kunnen kijken over het blauwe meer en de groene bergen die haar omringen.

Vandaag beginnen we ook weer met een plons. Na een rondje hardlopen voor mij en een wandeling voor Jan lonkt het water. Na een vroege lunch c.q. laat ontbijt in het appartement hangen we onze zwemkleren te drogen en rijden we naar het meer van Bohinj. Daar is wederom een fantastisch mooie waterval te bezoeken. We klimmen weer honderden treden de hoogte in. Deze keer zonder handen, want de traptreden zijn keurig aangelegd. We hebben dan ook drie Euro per persoon moeten betalen als entree, dus dan verwacht je ook wat 😉.
Na een inspannende klim valt ook deze waterval weer niet tegen. Sierlijk glijdt het water hier tussen de rotsen door en valt het neer in een smaragdgroen bassin. Er zijn meerdere gedichten geschreven over deze oogstrelende Savica waterval, maar daar zal ik verder geen poging tot doen.
Bij het meer van Bohinj is uiteraard het meer zelf ook een aantrekkelijke attractie en we picknicken op een groene weide aan de oever van het helderblauwe meer. Hoge bergen worden weerspiegeld in het gladde wateroppervlak, in de blauwe lucht knipoogt de zon en in het kristalheldere water zien we weer veel vissen zwemmen. We twijfelen of we hier ook willen zwemmen, maar onze zwemkleren hangen te drogen in het appartement en we vinden het te druk om hier in onze onderbroek in het water te gaan.
Op de terugweg van Bohinj naar Bled blijkt de aantrekkingskracht van het water echter te sterk. Een prachtige rivier maakt een slome bocht waardoor er nauwelijks stroming staat. In het diepe, heldergroene water zwemmen enorme vissen en er is een stalen trap aangelegd om de lastige oever weer terug op te kunnen klimmen. Deze perfecte combinatie kunnen we niet weerstaan. Er is verder niemand in de buurt dus besluiten we in ons ondergoed de sprong te wagen. Het water is ijskoud – een stuk kouder dan in het meer van Bled – maar heerlijk! We zwemmen een minuut of tien tussen de vissen als de kou een beetje binnen begint te dringen en om te voorkomen dat we dadelijk de trap niet meer goed kunnen vastgrijpen gaan we eruit. Ondertussen is er echter heel wat voetganger- en fietsverkeer gekomen op de houten brug over de rivier dus hebben we publiek als we teruglopen naar de auto in ons druipende ondergoed. Nou ja. We kennen hier toch niemand.
Morgen verlaten we Bled en gaan we Ljubljana verkennen!