Op een onbewoond eiland

Zachtjes wiegend hang ik in een hangmat en word ik toegezongen door tientallen vogels. Ik ben omringd door geuren van gras en van water.
Onder een strakblauwe hemel, met de zon hoog in de lucht glij ik geruisloos met een kajak door het gladde water. Langs rietkragen en weilanden waar kikkers uit wegspringen en schapen met hun lammetjes staan te grazen.
We barbecueën met een oneindig groen uitzicht, ik doe een halve poging tot zwemmen en doe verder heerlijk niks.
Welkom op natuureiland Jisp.

Het is ondertussen alweer een paar weken geleden dat we van Veldhoven richting Amsterdam reden, en dan nog nét een stukje verder.
Het was al dagen mooi weer, we roken avond na avond heerlijke barbecuegeurtjes uit verschillende tuinen opstijgen en we picknickten al eens in een park bij ons in de buurt. En ondanks dat dat superfijn is, is het toch niet hetzelfde als een eigen tuin om in rond te hangen op een mooie lentedag. En laten we zo’n tuin bij ons flatje nou net niet hebben.

Al scrollend op Instagram viel mijn oog op een advertentie over een onbewoond eiland, te huur voor een hele dag.
Normaal gesproken klik ik niet op advertenties van Instagram, maar nu was mijn aandacht getrokken. Op dat moment zat ik namelijk op mijn kleine balkon, met uitzicht op een parkeerplaats, in de wietlucht van één van de buren. Niet helemaal een idyllisch lente tafereel dus.
De website van Natuureiland Jisp vertelde me dat het eiland gelegen is net boven Amsterdam, een stuk bos heeft, een heerlijk grasveld, kajaks, een barbecue, hangmatten en dat het voor een hele dag – tot zonsondergang – te huur is. Het hele eiland alleen voor ons tweetjes! Ik was direct superenthousiast! Ik appte Jan en ook hij kreeg meteen zin in een dagje natuur. Ik mailde Bart en Nienke – de eigenaren van het eiland – dat we graag een dagje ons balkon inruilden voor hun eiland en Jan regelde een koelbox, zodat we wat lekkers mee konden nemen voor op de barbecue.

Aangekomen in Jisp lag er een bootje voor ons klaar waarin we met een kwartiertje roeien naar het eiland voeren. Met gepaste afstand – en dus volledig anderhalvemetersamenlevingsproof – leidden Bart en Nienke ons rond en lieten ons toen alleen in hun paradijs.

Er stond limonade, water, koffie en thee klaar en er stonden verse bloemen op tafel. Een toilet en een buitendouche zijn aanwezig en als je niet wilt zeulen met een koelbox zoals wij, kan er ook voor eten gezorgd worden. De hangmatten hangen in een lommerrijk stukje van het eiland en wij voelden ons meteen heerlijk ontspannen en thuis.

We lazen een boek, liepen het eiland een paar keer rond, hingen sloom in de hangmatten, kajakten langs de vele eilandjes in de omgeving en tegen het einde van de middag stookte Jan de barbecue op, waar we de inhoud van onze koelbox op grilden tot we geheel relaxed en zen (ja, zen ja! 😀 ) weer in het roeibootje stapten en de bewoonde wereld weer tegemoet gingen.

Voor ons was het de rit naar het noorden meer dan waard en we kunnen iedereen die een achtertuin mist van harte aanraden gebruik te maken van het onbewoonde eiland van Bart en Nienke.
Want zeg nou zelf:
Op een onbewoond eiland
Loopt niemand voor je neus
Ja je voelt je d’r blij want
Lekker leven is de leus!