Baltische Staten Baby!

We lopen over een mooi plankenpad dat zich glooiend voor ons uitstrekt, slingerend tussen bomen door, omhoog over stuifduinen. Groene varens flankeren het pad, korstmossen bedekken de boomstammen en het ruikt naar dennenhars en water.
Bij een hoge uitkijktoren klimmen we de lucht in en laten we onze blik meevoeren met het pad de verte in. We zien een groene, moerassige vlakte en een paar mooie vennen aan de horizon knipogen in het voorzichtige zonnetje.
We klauteren de toren weer af en vervolgen het pad. Bij de vennen zien we mensen zwemmen  in het bruinige water waarin de bomen weerspiegeld worden. Onze zwemkleding ligt in de auto, twee kilometer terug. Jan en ik kijken elkaar aan en met één blik weten we genoeg: een onderbroek is ook een zwembroek!

Deze zomer bezoeken we een hoek van Europa waar we nog niet veel van weten: de Baltische Staten! Bij de topografielessen op school heb ik ze in één adem tezamen geleerd. Estland, Letland en Litouwen, met respectievelijk de hoofdsteden Tallinn, Riga en Vilnius.
Al vroeg in het voorjaar reserveerden we een Volkswagen kampeerbusje met daktent en maakten we vooral niet al te veel vastomlijnde plannen. Neus achterna en gaan!

Afgelopen dinsdag landden we in Riga. We slenteren door steegjes en over pleintjes, door parken en langs kerken. We bezoeken een enorme markthal waar bergen bessen, aardbeien, bramen en kersen naar ons lonken en picknicken in de schaduw aan de oever van een riviertje in het stadspark. Riga voelt vriendelijk, gezellig en een tikje rommelig. Overal staan bloemen te bloeien, de lucht is blauw en gebouwen in verschillende bouwstijlen laten zich zien telkens als we een hoek omlopen. Een bombastische bakstenen kerk met harde rechte lijnen, een witte kathedraal met Russische invloeden en gouden koepels, een elegant stadhuis met verfijnde ornamenten aan de gevel. We laten ons met een bootje over de Daugava voeren en zien moderne glazen gebouwen aan de zuidelijke oever van deze rivier.

Op donderdag halen we de kampeerauto op. We krijgen een zeer uitgebreide uitleg over hoe alles werkt en bij elke stap die Armands van VanBaltic ons laat zien, groeit ons enthousiasme voor deze roadtrip. Jan kruipt achter het stuur en op de navigatie tik ik het adres van een camping midden in het Gauja National Park in – een natuurgebied rondom de Gauja rivier.
We rijden door een eindeloos bos en parkeren de auto op een groen veld aan de oever van een meer. ’s Avonds zakt de zon met een oranje gloed achter de bomen en schijnt ze dromerig door de schimmige laag mist die boven de grond hangt. Het ruikt kruidig en aards en als ik nog even naar het toiletgebouw loop voel ik het natte gras tussen mijn tenen. Heerlijk!
De volgende ochtend starten we met een frisse duik in het meer van de camping en maken daarna een mooie wandeling langs de Amata rivier, een meanderende aftakking van de Gauja. Ondanks dat we worden lastiggevallen door tientallen steekvliegen, is het enorm genieten. De rivier snijdt kronkeling door het landschap, hoge bomen torenen boven ons uit en aan het einde van de wandeling zwoegen we een flinke heuvel op om te genieten van een weids uitzicht.
We hobbelen terug over gravelwegen – die met hun wasbordoppervlak de hele auto laten rammelen – en zetten koers naar de kust. We parkeren aan de rand van het strand en terwijl Jan de daktent uitklapt kook ik pasta in onze kampeerkeuken en als we na het eten in zee zwemmen, kleurt de ondergaande zon de lucht zachtroze.

Het is zo mooi aan de kust dat we zaterdag besluiten nog een dagje te blijven. Ik ga hardlopen en Jan doet boodschappen. We doen verder niet veel; zwemmen nog eens in zee, lezen een boek en spelen bingo in het campingcafé.
We maken een voorzichtig plan voor de komende dagen. Er is storm met veel regen en wind voorspeld, en om dat voor te blijven besluiten we zondag naar Tallinn te rijden.

Gelukkig is er zondagochtend nog geen wolkje aan de lucht en kunnen we de camping aan het strand droog verlaten. We navigeren naar Tallinn en terwijl Jan rijdt, zoek ik op wat we langs de route nog kunnen beleven. We maken twee mooie wandelingen. Eén door een weidegebied aan de kust, waar veel vogels vertoeven en waar je – als je geluk hebt – zeehonden kunt zien. We zien geen zeehonden maar dat mag de pret niet drukken.
De tweede wandeling is door een moerassig heidegebied. Hoge stuifduinen met dennenbomen aan de ene kant en een sponzige vlakte met vele kleine vennen aan de andere kant. Een mooi aangelegd plankenpad leidt ons de weg door dit prachtige gebied en als we zien dat we kunnen zwemmen te midden van deze serene natuur, twijfelen we geen moment. In ons ondergoed – de vast lezer van deze blog zal niet verbaasd zijn – springen we het bruine water in, wat verrassend warm aanvoelt.
Na deze plonspartij picknicken we langs de kant van de weg en rijden we verder naar Tallinn. Inmiddels begint het te betrekken zelfs Armands van VanBaltic appt om te vragen of we voorbereid zijn op de storm. Ik ben blij dat we weg zijn van de Letse kust.
In Tallinn checken we in bij een modern hotel en verbazen we ons over de stad, die een hele andere sfeer uitademt dan Riga. Licht, kleurrijk en open, maar met een gezellige middeleeuwse uitstraling. Hoge oude gebouwen, huizen met spitse daken, dikke vestingmuren en historische stadspoorten. We krijgen weer een beetje een Eftelinggevoel, zonder dat het nep is. Na een hapje eten en een wandelingetje door de stad vinden we maar liefst drie karaokekroegen binnen vijf minuten lopen en kunnen we het niet laten wat liedjes te zingen voordat we onder de wol kruipen.

Vandaag is er ook nog slecht weer voorspeld, dus besluiten we nog een dagje in de stad te blijven. Hopelijk is het morgen gedaan met de wind en de regen en kunnen we met onze kampeerwagen de natuur weer in!