Buenos Aires!

Een dikke stapel bankbiljetten ruist razendsnel door een telmachine. Een tweede en een derde stapel volgen vlot. Dertigduizend Peso ligt in tweehonderd honderdjes en tien duizendjes op de balie. De overige vierduizend Peso worden handmatig voor mijn neus geteld.
Ik ben ‘even’ honderd Euro in lokale valuta wezen halen. Dat dat niet zo gemakkelijk zou zijn als naar de pinautomaat lopen en geld uit de muur trekken wist ik wel. Maar dat het in zulke kleine coupures zou worden uitgegeven wist ik niet en ik heb geen tas bij me. In m’n broekzakken is geen plek meer en met deze stapel briefgeld in m’n hand over straat lopen in Buenos Aires lijkt me ook niks.
Nog in het kantoortje van Western Union sta ik te dubben en kijk ik om me heen. De meneer achter de balie is bezig met een andere klant en ook zijn collega kijkt niet naar mij. Ik prop de stapels biljetten schaamteloos in mijn beha, zorg dat mijn shirt niet te vreemd bolt en loop met zelfverzekerde tred naar m’n hotel.

Buenos Aires! Na een lange vlucht land ik rond halfacht in de ochtend op Argentijns grondgebied. Mijn bagage heeft de reis ook prima overleefd en bij de douane zijn er geen problemen.
Mijn taxichauffeur appt me dat hij bij de MacDonalds staat te wachten en inderdaad, onder de gouden bogen van de hamburgergigant staat Damian met een bordje met mijn naam erop.
We rijden de ochtendspits in en hij informeert me over de economische situatie van het land. Thuis heb ik daar al veel over gelezen. De inflatie is enorm. Mensen die het kunnen, hamsteren massaal contante Amerikaanse Dollars en als je die op de zwarte markt (al spreken ze hier liever over de blauwe markt) gaat wisselen, krijg je dubbel zo veel Pesos voor je Dollar dan dat je van een officiële bank zou krijgen.
Nu vind ik ergens op straat contant geld wisselen in mijn eentje niet echt een tof idee, maar bij de bank geld halen is diefstal uit eigen portemonnee. Gelukkig is er een tussenweg: de Western Union. Thuis heb ik honderd Euro naar mezelf overgemaakt met iDeal, op te halen in contante Pesos in Argentinië.
Vol goede moed loop ik vanuit m’n hotel naar het adres wat op de website van Western Union staat. Dat blijkt een sexshop te zijn, en er is geen Western Unionbordje te bekennen. Om verwarring te voorkomen loop ik maar vlug door. Een beveiliger van een lokaal overdekt winkelcentrumpje wijst me de weg naar een kantoortje van Pago Fácil, waar het Western Unionlogo wel op de deur staat. Ik sluit aan in de rij, maar als ik aan de beurt ben kan de dame me niet helpen. In rap Spaans stuurt ze me naar een ander adres. Iets met ‘blablabla 535’. Nummer 535 vind ik echter nergens en ik loop een kantoortje van een andere geld-verstuur-dienst binnen. De vriendelijke dame daar geeft me een adres op een papiertje en daar is inderdaad weer een ander Pago Fácilkantoortje. Weer in de rij, weer weggestuurd. Weer naar nummer 535 verwezen, maar nu kon ik de straatnaam wél verstaan. Bij nummer 535 is een kopieshop, maar achterin is een balie met het zo belangrijke Western Unionlogo. Ik ben meteen aan de beurt en na de controle van mijn identiteit loop ik na een paar minuten met een extra gevulde beha naar buiten. Geld halen: gelukt!
’s Middags wandel ik door een ander gedeelte van de stad. De gids van Free Walks Buenos Aires vertelt enthousiast over de gebouwen en de geschiedenis van het deel van de stad waar we doorheen lopen. We zien grote pleinen en imposante gebouwen. Het is inmiddels ruim boven de dertig graden buiten en de groep waar ik me bij heb aangesloten schuifelt van schaduw naar schaduw.
Bij het presidentieel paleis zitten we loom in het gras terwijl de gids Victoria ons vertelt waarom het gebouw roze is: om op te vallen tussen de witte gebouwen in de wijk, werd er dierenbloed vanuit de lokale slachterij door de witte verf gemengd! Ze verzekert ons ervan dat het tegenwoordig gewoon roze verf is – zonder bloed – en daar zullen we dan maar van uit gaan.
’s Avonds reken ik mijn diner af met een rolletje bankbiljetten met een elastiekje erom (deze keer vervoerd in mijn broekzak) en loop ik door de nog kleverig zwoele avondschemering naar mijn hotel.
Morgen vlieg ik naar Ushuaia, waar voor de komende dagen sneeuw is voorspeld!