Welkom in een Luxemburgs sprookje!
Categorie: Mullerthal Trail
Het is vochtig en donker. Met mijn rug tegen de rotswand gedrukt schuifel ik zijwaarts door de smalle kloof. Als de duisternis volledig wordt, graai ik in mijn rugzak naar mijn hoofdlamp en geef die door aan Jan, die voorop loopt. Hij klikt het lampje aan en verdwijnt de rotsspleet in. Ik pak mijn telefoon uit m’n broekzak en verlicht ook het donkere gat voor me. Ik wurm me door twee haakse bochten in de doorgang van zo’n 50 centimeter breed en moet tegelijkertijd bukken om een uitstulping van de rotswand ter hoogte van m’n hoofd te ontwijken. Ik kruip verder tot het einde van de tunnel, waar de zon vrolijk schijnt en in het bos de lente overweldigend groen uit haar voegen barst. Welkom op de Müllerthal Trail!