Ik rijd over slingerende, groene dijken. Weidse uiterwaarden strekken zich uit onder aan de dijk en de rivier reflecteert sprankelend het zonlicht.
Ik fiets over vele bruggetjes en steek de grote rivieren over met het ene na het andere pontje. Gekleurde bloemen in de berm wuiven vrolijk en gezellige terrasjes in kleine dorpjes lonken met koude frisdrank.
De laatste paar dagen van mijn fietstocht volg ik de Rijn, de Waal en de Maas richting Limburg en weer terug naar Brabant. Ik ben rond!
Categorie: Ronde van Nederland
Met mijn benen bengel ik over de rand van het vliegtuig. Mijn hart bonst in m’n keel en de zenuwen gieren door mijn buik. Nog voordat ik goed kan nadenken val ik van drie kilometer hoogte naar beneden. Ik kan niks anders dan heel hard gillen. De seconden tikken langzaam voorbij en we blijven maar naar de grond suizen. Ik probeer te lachen naar de camera die jumpmaster Johnny op me richt, maar van harte gaat het niet. Dan trekt John aan de lus op zijn rugzak en ontplooit de parachute zich boven ons. Onze val ter aarde wordt afgeremd en ik kom weer wat tot bedaren. Ik heb parachute gesprongen!
Onverstoorbaar laat ik mijn benen rondjes draaien. Met mijn voeten vastgeklikt duw en trek ik keer op keer de pedalen naar beneden en weer omhoog. Naar beneden en weer omhoog. Rond en rond. Telkens weer.
Mijn banden rollen zachtjes zoevend over glad asfalt, vinden zich knerpend een weg over fijn grind en hobbelen stuiterend over losse kasseien.
Langs me heen flitsen groene bossen, uitgestrekte velden, wuivend duingras en pittoreske dorpjes.
Ik fiets de Ronde van Nederland, en dat is Nederlands op z’n best!